Zoekresultaat:    Jaarboeken ==> Jaarboek 2017     

Aantal gevonden publicaties : 19   (uit: 413)	Uitgebreid zoeken
Gesorteerd op:  Documentnummer

1.

Documentnummer: 200116   Stamreeks van een Wognumse familie Blauw Jaarboeken -- Jaarboek 2017           (1700-2000)    [Smit, A.A.G. (Adrie)] Cornelis Blauw (Kees). Beroep veehouder. Geboren op 9-7-1894 te Wognum. Overleden op 5-9-1960 te Hoorn (St. Jans Gasthuis), bediend op 18-7-1960. Begraven op 9-9-1960 te Wognum, R.K. kerkhof. Burgerlijk gehuwd op 23-4-1925 te Hoogwoud. Kerkelijk (RK) gehuwd op 30-4-1925 te De Weere (getuigen Joannes van Diepen en Petrus Blauw)met Alida Angelina van Diepen (Alie),geboren op 6-11-1902 te Hoogwoud (De Weere). Overleden op 7-3-1992 te Wognum (Westeinderweg 25). Begraven op 11-3-1992 te Wognum, R.K. kerkhof. Dochter van Dirk van Diepen, beroep veehouder(Tropweere),en Maartje Neefjes. Aantal kinderen 6. ...etc

2.

Documentnummer: 201615   Annie Kuiper-de Winkel: de Ellen Vogel van Wognum Jaarboeken -- Jaarboek 2017           (1866-2016)    [Boer-Kuiper, D. de (Dia)] Inleiding Dit jaar bestaat de Wognumse toneelvereniging De Oefenschool 150 jaar. Een mooie gelegenheid om een artikel te schrijven over een van de bekendste speelsters uit de jaren 1933-1970. Mijn moeder, Annie Kuiper-de Winkel, was niet alleen ruim 37 jaar actief als speelster van veel hoofdrollen, daarnaast voerde ze meer dan 17 jaar de regie. Annie Kuiper werd op 5 mei 1918 geboren als Anna de Winkel, dochter van Dieuwertje de Winkel-Wagemaker en Pieter de Winkel, fruitteler aan het Oosteinde 17 in Wognum. Annie genoot een onbezorgde jeugd. Haar ouders hadden het tot 1940 niet slecht. Ze pachtten niet alleen grond vlak bij het huis aan het Oosteinde, maar ook een groot stuk grond aan de Nieuweweg waar later een woning werd gebouwd voor hun zoon Klaas de Winkel. Hij zette het bedrijf jarenlang voort. Volgens de verhalen van opa en oma was Annie net een kwajongen. Het liefst wilde ze broeken aan. Als ze op zon- en feestdagen haar zondagse, door haar moeder gemaakte jurkje aanhad, dan was dat aan het einde van de dag óf kapot óf het zat onder de groene en zwarte vegen. Leren vond ze maar niets en ze ging op haar dertiende, de lagere school had in die tijd zeven klassen, naar de huishoudschool.. etc.

3.

Documentnummer: 201703   Voorwoord jaarboek 2017 Jaarboeken -- Jaarboek 2017           (2017)    [Broekhuizen-Slot, I. (Ina)] Dit jaar viert onze stichting het twintigjarig bestaan. Niet direct een jubileum, maar toch een mijlpaal in onze nog maar korte geschiedenis. Op 28 april 1997 passeert de oprichtingsakte bij de notaris. De Historische Stichting De Cromme Leeck gaat officieel van start. Het werkgebied omvat Nibbixwoud, Wognum en Zwaagdijk-West, de dorpen van de toenmalige gemeente Wognum. Doelstelling is: het onderzoeken, vastleggen en onder de aandacht brengen van een breed publiek van de historie van deze dorpen... etc

4.

Documentnummer: 201704   Terugblik in jaarboek 2017 Jaarboeken -- Jaarboek 2017           (2016-2017)    [Broekhuizen-Slot, I. (Ina)] Koude opening Zo koud als op zondag 24 april 2016 is het nog nooit geweest bij een opening van het Huis van Oud. Rond kwart over één teistert een laatste hagelbui huis, erf en tent, daarna blijft het gelukkig droog. Bij het welkomstwoord van voorzitter Ina Broekhuizen zijn enkele tientallen belangstellenden en genodigden aanwezig. Achter haar staat het Sylvidakoor opgesteld, bijgestaan door drie musici en gedirigeerd door de immer enthousiaste Margreet Drijver. Gehuld in dikke jassen openen deze diehards met een warm aandoend lied. etc

5.

Documentnummer: 201705   In memoriam Adrie Smit Jaarboeken -- Jaarboek 2017           (2017)    [Broekhuizen-Slot, I. (Ina)] Op woensdag 11 januari 2017 overleed in Wognum ons bestuurslid Adrie Smit. Hij werd 73 jaar. Vanaf de oprichting van onze stichting in 1997 maakte Adrie deel uit van het bestuur van De Cromme Leeck. Het verleden in beeld. Zo luidt de titel van het in 1988 verschenen boek dat Adrie met zorg samenstelde. In dit boekwerk geeft hij door middel van woord en beeld een inkijkje in de geschiedenis van Wognum, Nibbixwoud en Zwaagdijk-West. In feite besteedde hij daar een groot deel van zijn leven aan: het verleden zichtbaar maken, voor hemzelf en voor anderen. Het kerkelijk leven op de eerste plaats, maar ook het dorpsleven en het familieleven: de onderste steen moest boven om dat ene feit of het juiste jaartal te weten te komen. etc

6.

Documentnummer: 201706   Archivaris Adrie Smit Jaarboeken -- Jaarboek 2017           (1940-2017)    [Veken, C.A.G. (Kees)] Op 11 januari 2016 overleed ons bestuurslid Adrie Smit, nog vrij plotseling. Zijn gezondheid was al geruime tijd achteruit gegaan. Inmiddels had Adrie het besluit genomen om niet langer aan te blijven als bestuurslid van onze stichting. De redactie had dan ook besloten om een artikel aan hem te wijden. Ik heb vervolgens een aantal malen met Adrie op zijn kamer in Sweelinckhof gesprekken gevoerd en hem zo veel mogelijk zelf nog iets laten vertellen over zijn leven. Feiten en jaartallen uit zijn leven waren alle al zorgvuldig door Adrie zelf op schrift gesteld. Het ging mij er meer om in het verhaal een persoonlijke noot te treffen. Het waren bijzondere ontmoetingen die beide partijen bij tijd en wijle ontroerden. Vooral de herinnering aan zijn tijd op het seminarie deed Adrie beurtelings lachen en huilen. Dit artikel is het resultaat van ons onderhoud. etc.

7.

Documentnummer: 201707   Van bakker Conijn naar Corda Banket, 1916-2016 Jaarboeken -- Jaarboek 2017           (1916-2016)    [Schilder-Conijn, G. (Greet)] Tijdens een interview voor het Noordhollands Dagblad in 2010 over familiebedrijven kwam de vraag naar voren wanneer de bakkerij van Conijn nu eigenlijk was opgericht. Gedegen onderzoek door Greet Schilder-Conijn leerde dat dat was op 2 mei 1916, de huwelijksdag van Jan Conijn en Anna Braas. Verder onderzoek door de familie Conijn, maar ook vanuit de Historische Stichting De Cromme Leeck en van wettelijke stukken en vergunningaanvragen, leverde uiteindelijk een prachtig boekwerk op met als titel: Van Bakker Conijn naar Corda Banket. De redactie van ons jaarboek vindt dit boek dermate de moeite waard dat zij de familie Schilder-Conijn gevraagd heeft het over te mogen nemen. Het verschijnt hieronder in een enigszins ingekorte versie. De eerste generatie Dit verhaal begint in het voorjaar van 1916 op het moment dat Jacob Conijn, wonende in Berkhout, een advertentie las in de krant. Bij een openbare veiling werd een bakkerij aan de Wijzend in Nibbixwoud aangeboden naar aanleiding van de treurige gebeurtenissen rond Cornelis Beerepoot. Jacob attendeerde zijn zoon Jan hierop en die was meteen enthousiast.... etc.

8.

Documentnummer: 201708   Pé Huisman - een puike tuinder aan de Zomerdijk Jaarboeken -- Jaarboek 2017           (1930-2000)    [Huisman, M. (Marco] Klompen aan zijn voeten en een pet op zijn kop. Zo denk ik terug aan mijn vader, Pé Huisman (1932-2006), en daarmee aan het kleine tuinders-bedrijf dat hij jaren runde aan de Grote Zomerdijk 14. Een echte West-Fries, een harde werker en een puike tuinder. In dit verhaal mijn herinneringen aan mijn vader en zijn tuinderij op de dijk. Zijn jeugd Mijn vader is geboren in Wognum in 1932 en volgde zeven jaar lagere school onder het strenge regime van de meesters Terra en Ebbing. Ik herinner me dat mijn vader vertelde dat hij wel eens met een pak kranten in zijn broek naar school ging als hij bang was om op zijn donder te krijgen van de meester. Ook werd er nog geregeld met een liniaal op de vingers op de rand van de tafel geslagen. Iets wat in die tijd natuurlijk heel normaal was. Met school had mijn vader niet zo veel en bovendien moest er geld op de plank komen. Na de lagere school kwam hij dan ook al snel op het land te werken. Eerst voor 20 gulden per week bij zijn oom Jan Huisman, later bij vader Klaas op de Grote Zomerdijk 41. Toen hij in 1959 trouwde met mijn moeder, Tini Mol uit Heerhugowaard ‘t Kruis,.....etc

9.

Documentnummer: 201709   Jaarverslag bouwhistorische commissie en Wat Verdween in 2016 Jaarboeken -- Jaarboek 2017           (2016)    [Sloëtjes, H. (Henk)] In 2016 heeft de Bouwhistorische Commissie de volgende panden bezocht. In maart bekeken we de ‘Beverburcht’ van Japie Commandeur aan de Grote Zomerdijk in Wognum. De nieuwe eigenaar wilde de bouwvallige betonnen constructie slopen. We hebben veel foto’s gemaakt en een uitgebreide beschrijving, waarin ook aandacht voor leven en werk (zijn schilderijen) van Jaap. De foto’s en teksten zijn in een map verzameld. In de zomer is het misschien wel beroemdste bouwwerk van de Zomerdijk gesloopt. etc.

10.

Documentnummer: 201711   Honderd jaar geleden uit de krant van 1917 Jaarboeken -- Jaarboek 2017           (1917)    [Veken, C.A.G. (Kees)] Honderd jaar geleden uit de krant van 1917

11.

Documentnummer: 201712   Jaap Commandeur - een Wognumse naïef Jaarboeken -- Jaarboek 2017           (1915-2000)    [Broekhuizen-Slot, I. (Ina)] Twee keer worden in 2016 een aantal werken van kunstschilder Jaap Commandeur (1915-2000) uit Wognum tentoongesteld. Beide keren betreft het een initiatief van de Kunstkring Wognum. Deze vereniging, die is opgericht in 2014 en nu 22 leden telt, heeft als doel een platform te vinden voor het werk van plaatselijke kunstenaars. In het weekend van 28 en 29 mei organiseert de vereniging een Kunstroute, die voert langs huizen en tuinen waar schilderijen, keramiek, glaskunst, foto’s e.d. worden geëxposeerd. Schilderijen van Jaap staan opgesteld bij zijn voormalige woonhuis aan de Grote Zomerdijk 12.Op zaterdag 8 en zondag 9 oktober is er een tentoonstelling in de protestantse kerk in Wognum. Ook daar is werk van Jaap te bezichtigen: landschappen (zelfs tropische taferelen), bloemen, huizen en stillevens en portretten. Jaap Commandeur, zoon van Simon Commandeur en Aaltje Schouten, komt uit een gezin van elf kinderen. Hij woont samen met zijn broers Jan en Piet en zijn zus Alie op de Grote Zomerdijk 12. Daar bouwt hij in 1950 een ‘burcht’ om bevers te fokken. Dit blijkt geen succes. Later houdt hij onder meer varkens in de burcht ofwel de bunker zoals het gebouw in de volksmond wordt genoemd. etc

12.

Documentnummer: 201713   De banpalen van Wognum Jaarboeken -- Jaarboek 2017           (1414-1850)    [Groot, K. (Ko)] Banpalen komen nog slechts sporadisch voor. Ze zijn ontstaan in het verre verleden, vanaf het moment dat de eerste stadsrechtverleningen ontstonden. In onze regio gebeurde dat vanaf de 13e eeuw. Het doel van banpalen was de grenzen van de bannen (gemeenschappen) aan te geven, waarbinnen het stadsrecht functioneerde. Na het verlenen van de stadsrechten kregen de stadsbesturen de mogelijkheid om binnen het grondgebied van de banne keuren (verordeningen) te maken die voor dat gebied van toepassing waren. Het was dus zinvol om aan te geven waar of de grenzen van de bannen begonnen en eindigden. Zo kon een burger het rechtsgebied herkennen waar de verschillende keuren van toepassing waren en welke gemeente bevoegd was om handhavend op te treden. Banpalen kwamen daardoor in het verleden veelvuldig voor. De vorm van de banpalen was zeer divers. Bovendien waren zij qua verschijningsvorm aan mode onderhevig: in arme tijden eenvoudige houten banpalen en in rijke tijden luxueuze banpalen. De gemeenschap Wognum (bestaande uit Nibbixwoud, Wadway en Wognum) verkreeg in 1414 stadsrechten. Als gevolg daarvan zullen de eerste banpalen zijn opgericht. Dit waren aanvankelijk eenvoudige houten palen, al dan niet voorzien van versieringen, zoals het gemeentewapen of de tekst Stede Wognum. etc,

13.

Documentnummer: 201714   Muziek in het leven van Kees Knol Jaarboeken -- Jaarboek 2017           (1913-2010)    [Admiraal-Koemeester, J.A. (Joke)] Kees (Cornelis) Knol is geboren op 23 december 1931 aan het Knollenpadje in Nibbixwoud. Het padje werd zo genoemd omdat daar meerdere families Knol aan woonden. De ouders van Kees zijn Jan Knol en Afra Koeleman. Jan en Afra beginnen in 1927 een bedrijfje aan het Knollenpad met veehouderij en tuinbouw, groot 1.76 ha. De boerderij van vader en moeder Knol wordt nu bewoond door de familie Breure. De straat heet allang geen Ganker of Knollenpad meer, maar St. Matthijsstraat, het huis heeft nu nummer 20. Kees komt uit een muzikaal gezin van negen kinderen, zeven dochters en twee zonen. Als hij twaalf jaar is, wordt hij lid van de Harmonie St. Gregorius. Dit verhaal gaat over zijn leven met de muziek. Als Kees in 1944 van de lagere school komt, gaat hij bij zijn vader in het bedrijf werken. Hij volgt de avondschool in Nibbixwoud. De lessen worden verzorgd door de Tuinbouwschool uit Hoorn. In 1954 wordt de bollenteelt opgepakt. Er wordt gestart met de teelt van witlof en aardappelen, anemonen, ranonkels en montbretia. Voor de veehouderij wordt land gepacht. In 1956 koopt Kees een huis aan de Ganker. In 1957 trouwt hij met Ria van Straalen uit Wognum. Zij gaan in dit huis wonen en krijgen vijf kinderen. etc.

14.

Documentnummer: 201715   Tourclub Wognum 40 jaar Jaarboeken -- Jaarboek 2017           (1974-2017)    [Broekhuizen, W. (Wim)] In 2016 vierde Tourclub Wognum het veertigjarig bestaan. Dat gebeurde met een toertocht, een receptie en een feestavond. Wie stonden er aan de wieg van deze club? In de Walhalla jaargang 7 nr. 12 van 1974schreef Jan Houter een oproep om mee te doen aan een rondrit om het IJsselmeer. Die oproep luidde als volgt: Nu het carnaval weer achter de rug is en uw conditie weer op de proef is gesteld, bestaan er plannen om nog meer van uw conditie te vragen. Er zijn heel veel fietsende trimmers onder u. Ook ik mag me daaronder rekenen. Nu heb ik het plan opgevat om op een nader te bepalen zaterdag of zondag in mei het IJsselmeer rond te fietsen. Na persoonlijke gesprekken bleek het dat er wel meer liefhebbers voor deze tocht waren. Misschien is u ook wel in vorm om mee te gaan. De afstand is ongeveer 260 km, welke we met een tempo van 22 km per uur proberen af te leggen. Om de 75 km rust, wat op ongeveer 13-14 uur komt. etc

15.

Documentnummer: 201716   De Dres, een veelzijdige ontmoetingsplek Jaarboeken -- Jaarboek 2017           (1920-2017)    [Hoogland, C. (Cor)] Door de eeuwen heen zijn mensen op zoek naar plaatsen waar men elkaar kan ontmoeten, waar men informatie kan inwinnen of belevenissen met elkaar kan delen en waar men actief met elkaar bezig kan zijn, als nuttige tijdsbesteding. In Nibbixwoud is dat niet anders. Als we zo’n honderd jaar terug in de tijd gaan, tref je vaste plaatsen aan waar men elkaar ontmoette om even bij te praten. Zo was er op de hoek van Oosterwijzend en Ganker een damhek ter hoogte van het ‘Knollenpad’, nu St. Matthijsstraat, waar nieuwtjes werden uitgewisseld. Vergeet ook niet de scheerwinkel uit die jaren, waar mensen niet alleen kwamen om zich te laten scheren of het haar te laten knippen, maar waar men ook op de hoogte werd gesteld van het laatste nieuws. En denk eens aan de zogenoemde huiscafeetjes: adressen waar mensen samen kwamen, een ‘koppie’ haalden en even gezellig kletsten. Ik heb het zelf nog meegemaakt bij mijn buren, het winkeltje van Arie Dudink en Trien Schaper. Ook zo’n adresje waar regelmatig een vast groepje mensen een ‘koppie’ haalde bij Trien in de woonkamer. En dit is bij lange na geen honderd jaar geleden. etc.

16.

Documentnummer: 201717   Memorandum van dokter J.H.A. Boeckhorst Jaarboeken -- Jaarboek 2017           (1900-2000)    [Ursem, D. (Dirk)] Inleiding Enkele jaren geleden ontstond bij mij het idee om een artikel over dokter Boeckhorst te schrijven. Daarbij kwamen de beelden van onze vroegere huisarts vanzelf weer naar boven, maar ook de tv-serie Memorandum van een dokter. Deze doktersserie, met in de hoofdrol Bram van der Vlugt, was gebaseerd op de Engelse doktersserie Dr. Finlay’s Casebook en was van 1963 tot 1965 te zien op de Nederlandse buis. Eigenlijk stond daarmee de titel van dit artikel al min of meer voor mij vast. Ik beschrijf hierin de periode, waarin dokter Boeckhorst in Wognum een huisartsenpraktijk overnam en van daaruit bijna dertig jaar de huisarts werd van vele Wognumers en inwoners van andere woonplaatsen in de directe omgeving. Daarvoor heb ik diverse personen geïnterviewd, waaronder zijn dochter Yvonne Boeckhorst en collega huisarts Johan Botman. Dokter Boeckhorst was een markante persoon, die veel voor Wognum en zijn inwoners heeft betekend en symbool stond voor de vroegere plattelandsdokter... etc.

17.

Documentnummer: 201718   Tentoonstelling Roken, Koken, Stoken Jaarboeken -- Jaarboek 2017           (2016)    [De Cromme Leeck] Tentoonstelling Roken, Koken, Stoken

18.

Documentnummer: 201719   Kapper Ben Jaarboeken -- Jaarboek 2017           (1930-2015)    [Bankras, R. (Robert)] Ben Hoogzaad werd geboren op 7 augustus 1936 te Venhuizen waar zijn vader een kapperszaak had. Zijn vader was Nicolaas (Niek) Hoogzaad, op 5 juli 1935 te Harenkarspel getrouwd met Alida (Ali) Broersen. Hij is de oudste in een gezin met dertien kinderen. Al in zijn jeugd hielp Ben zijn vader in de winkel. Later besloot hij ook kapper te worden. Hij volgde na de middelbare school vakopleidingen voor kappersknecht en dames- en herenkapper. Hiernaast deed hij ook de opleiding middenstand en een opleiding voor bevoegdheid van verkoop van rookwerk en aanverwante artikelen. Terug naar West-Friesland En zo kwam Ben in december 1979 met zijn vrouw naar Wognum in het nieuwe winkelcentrum De Boogerd. Kapper Commandeur was net gestopt en zo nam Ben de goodwill van deze kapper over en kocht het pand Boogerd 9. Zelf ging hij met zijn vrouw aan de Willem Saallaan wonen. Hij kocht het huis van Arthur Brink die naar de Grote Zomerdijk verhuisde. Ben ging aan de gang, richtte het pand in en deelde het in tweeën. Aan de ene kant de kapsalon en aan de andere kant een boekwinkeltje, pockets en bladen. Ben: ‘Het was geen vetpot in die eerste tijd. Had natuurlijk de hypotheek met een rente van 12-13%, stel je nu eens voor. Eigenlijk was het zo dat ik de hele week voor rente en aflossing werkte en alleen zaterdags was ik ‘voor mezelf’ bezig. Ik moest ook als buitenpoorter enigszins ‘integreren’, dus een klantenkring opbouwen. Onder andere door bij het Wognums Mannenkoor te gaan zingen en voorzanger/lector in de katholieke kerk te worden, kwam ik er een beetje bij en zo kreeg ik meer klanten. Ook het boekwinkeltje bracht wat geld in het laatje. Verder had ik het rookwerk erbij en de ansichtkaarten en strippenkaarten.’ Dat was ook wel nodig want het gezin van Ben was inmiddels uitgebreid met twee dochters en een zoon. In 1980 kwam in Wognum de instelling Leekerweide. Ben was hier naar eigen zeggen heel blij mee. Ben: ‘Ik had de gave om goed om te kunnen gaan met mensen met een verstandelijke beperking. Dus kreeg ik er in één keer heel wat klanten bij. Ook met het personeel kon ik goed omgaan. Ging ook wel naar Leekerweide om daar te knippen voor mensen die niet naar De Boogerd konden komen. En ik ging ook naar Sweelinckhof om te knippen. ’Hij ging werken als kappersknecht/kapper onder andere in Apeldoorn, Amsterdam en Alkmaar. Toch groeide het verlangen naar een eigen zaak. In het Algemeen Dagblad zag Ben een advertentie waarin een kapperszaak in Rhoon (Z.H.) te koop werd aangeboden. En zo verhuisde Ben, pas getrouwd met Rita, die hij had leren kennen bij de toneelvereniging, naar Rhoon. Een eigen zaak Een eigen zaak, kapsalon en rookartikelen. Ben voelde er zich thuis en had een leuke tijd. .. etc.

19.

Documentnummer: 201721   Willem Retze Talsma: organist en componist Jaarboeken -- Jaarboek 2017           (1927-2017)    [Broekhuizen-Slot, I. (Ina)] Een telefoontje uit Spanje vormt de aanleiding tot het schrijven van onderstaand artikel. Karen Hegemann, wonend in Torrevieja in de Spaanse provincie Alicante, belt me in juni 2016 op. Ze vraagt me of er gegevens bekend zijn van de familie van Willem Retze Talsma, geboren op 3 januari 1927 in Wognum. Zij vertelt dat er in Spanje belangstelling bestaat om zijn boek ‘Wiedergeburt der Klassiker’ uit te geven in de Spaanse taal. Willem Talsma overleed in 2007 in Spanje. Om toestemming te krijgen voor deze uitgave is ze op zoek naar familieleden van Talsma. Ik beloof op onderzoek uit te gaan. Goede namiddag Mevrouw Broekhuizen, Het was heel aangenaam met U over de telefoon te kunnen spreken in verband met wat de Heer Talsma heeft betekend voor de muziek. En ik dank U vriendelijk bij voorbaat om me bij het zoeken van familie te willen helpen. Het zou fantastisch zijn, mochten we iemand van zijn familie kunnen vinden. Zijn boek over de tempo giusto is een inspiratiebron voor vele muzikanten die aansluiten bij de ideeën van de Heer Talsma .... etc.

Uitgebreid zoeken

Laatste wijziging binnen getoonde publicaties: 22 mei 2022