Zoekresultaat:    -1900     

Aantal gevonden publicaties : 75   (uit: 413) Getoond wordt publicatie : 1 t/m 30	Uitgebreid zoeken
Gesorteerd op:  Documentnummer

1.

Documentnummer: 199804   De terugkeer van een vaandel Jaarboeken -- Jaarboek 1998           (1899)    [Broekhuizen-Slot, I. (Ina)] Zeker vroeger, maar ook heden ten dage, was menige vereniging in het bezit van een vaandel. Doorgaans een schitterend geborduurd kunstbezit met de naam van de vereniging, het oprichtingsjaar en soms ook een embleem of een afbeelding van de heilige waarde vereniging haar naam aan ontleende. In de herfst van 1997 kwam een dergelijk vaandel ineens weer boven water. Het betreft het vaandel van het mannenkoor Sint Caecilia uit Wognum, met daarop het jaartal 1899. Een dochter van de heer Henk Lam (uit Wognum) studeert in Utrecht. Een mede-studente vertelde haar dat haar grootmoeder, mevrouw Vos wonende in Nijmegen (!), een Wognums vaandel in haar bezit had.

2.

Documentnummer: 199805   Jacob Kwast en het onderwijs Jaarboeken -- Jaarboek 1998           (1800-1850)    [Veken, C.A.G. (Kees)] Het onderwijs in Wognum in de eerste helft van de 19e eeuw. Wanneer we de eerste kadastrale kaart van Wognum van 1823 bekijken, vallen onmiddellijk enige grote verschillen op met het Wognum van nu. Op de eerste plaats ontbreken de uitbreidingen in het centrum van het dorp, en als we iets nauwkeuriger kijken zien we dat de bebouwing tussen wat voornamelijk boerderijen zijn aan de Oost- en Westeinderweg veel dichter is geworden. In 1832 was de weg door het dorp nog een smal landpad. Bestrating vond plaats in de jaren 1840/1850. Bijna overal aan beide kanten van de weg zien we sloten. De weg was, al naar gelang het seizoen, beter of slechter berijdbaar. In het voorjaar werden de ergste gaten geslecht door er met een eg overheen te gaan. Wanneer `i.n de namiddag van 12september 1836' schoolopziener (= inspecteur) Jacques Dozij van Wognum naar Wadwaij gaat, spreekt hij van `een zeer moeijelijken weg'. Kerkweg en Tramweg waren nog niet aangelegd.

3.

Documentnummer: 199807   De St. Cunerakerk Jaarboeken -- Jaarboek 1998           (1863)    [Admiraal-Koemeester, J.A. (Joke)] In ons eerste jaarboek leek het mij een aardige gedachte om meteen maar een artikel te wijden aan deze zo bijzondere kerk in het dorp Nibbixwoud, temeer ook omdat dit jaar de restauratie van de kerktoren gereed is gekomen. Wij mogen blij zijn dat zoveel mensen ertoe hebben bijgedragen, dat deze restauratie tot een goed einde is gebracht. Overigens is erin het bijna 120-jarige bestaan van de kerk al vele malen gerestaureerd en dat is van groot belang geweest voor het behoud van `Het Sieraad van Westfriesland' zoals deze kerk al direct na het gereedkomen van de bouw werd genoemd. Gemakkelijk ging dit echter niet, want zoals altijd was er vaak geld tekort.

4.

Documentnummer: 199810   Honderd jaar geleden Jaarboeken -- Jaarboek 1998           (1897)    [Veken, C.A.G. (Kees)] Berichten uit de Hoornsche Courant van 1897

5.

Documentnummer: 199811   De Kleipijp Jaarboeken -- Jaarboek 1998           (1600-1900)    [Baar, T.C. (Tom) van] Als kleine jongen vond ik het prachtig om lekker door mijn vaders tuin te struinen en alles wat, in mijn ogen, maar een bijzondere vorm had op te rapen en mee te nemen. Steentjes, knikkers, scherven, af en toe een pijpekop of, nog zeldzamer, een muntje en noem maar op. Mijn moeder was er vast niet blij mee. Het duurde echter niet lang of de pijpekoppen en -stelen, kalkpijpen noemden we ze toen, vond ik niet interessant genoeg meer om op te rapen. Daarvan lagen er zoveel dat het gewoon werd. Een pijp was gewoon maar een pijp tenslotte.

6.

Documentnummer: 199814   Legende van de molen , anno 1889 Jaarboeken -- Jaarboek 1998           (1889)    [Bankert, G.] De molen tussen Wognum en Nibbixwoud heette `De Zaadzak'. De pastoor van Nibbixwoud vond dat geen mooie naam voor de parochie. Hij kwam eens langs en zei tegen de molenaar: `Die naam moet je eraf schuren. Dat is aanstotelijk voor de parochie'. De molenaar prakkiseerde er niet over. `Die naam is heel toepasselijk voor mijn graanmolen. Het staat erop en het blijft erop, punt uit!' Drie weken later dacht pastoor: ik zal het nog eens proberen. Hij ging weer naar de molenaar, maar die was voor zaken naar de stad. De meid van de molenaar deed open en zei: `De baas is er niet, die komt laat thuis.' Etc.

7.

Documentnummer: 199815   Gespuis in de Cromme Elleboogh Jaarboeken -- Jaarboek 1998           (1550-1600)    [Jong, S. (Sjaak)] Tot in het midden van de 16e eeuw stonden er aande Hoomseweg twee huizen waar drank getapt werd. De bekendste was de herberg `De Vier Heemskinderen', aan het einde van de Hoornseweg, dus vlák bij het centrum van Wognum. Maar ook bij het huis stamde naast de overtoom op de hoek van de Kleine Zomerdijk kon men voor een neutje terecht. In 1553 kwam hier nog een concurrent bij. Op 5 april van dat jaar kwam Jan Melisz. alias De Goyer ten huize van Neel Michielsdochter, waardin te Hauwert, overeen met de vredemakers van Hauwert, dat hij op bepaalde voorwaarden een huis mocht timmeren op de hoek van de Hoornseweg en de Zwaagdijk, op een stukje land dat eigendom was van de gemeente Hauwert. Etc

8.

Documentnummer: 199901   Burgemeesters van Nibbixwoud Jaarboeken -- Jaarboek 1999           (1811-1979)    [Smit, A.A.G. (Adrie)] Vanaf 1811 (invoering Burgerlijke Stand) tot samenvoeging Nibbixwoud/Wognum 1978. Het Burgemeestersambt zoals wij dit heden ten dage kennen is van 1811 en door Napoleon ingesteld. Daarvoor had ieder dorp zoals Hauwert, Benningbroek, Oostwoud, Wadway, zijn eigen burgemeester of vredemaker, die maar voor korte tijd werd gekozen. Hieronder volgen in chronologische volgorde de burgemeesters van Nibbixwoud. Daarna zal ik elk uitvoeriger behandelen.

9.

Documentnummer: 199902   Een Zwaagdijkse activiste Jaarboeken -- Jaarboek 1999           (1650-1672)    [Jong, S. (Sjaak)] 1672, ook wel bekend als het rampjaar, was een turbulent jaar in de Nederlandse geschiedenis. Om iets van alle commotie te begrijpen eerst een korte opfrissing van het geheugen.Etc

10.

Documentnummer: 199906   Nibbixwoud, bedevaartsoord? Jaarboeken -- Jaarboek 1999           (1500-1900)    [Admiraal-Koemeester, J.A. (Joke) & Veken, C.A.G. (Kees)] Van oudsher werd Cunera vereerd in Rhenen in de provincie Utrecht.Halverwegede5eeeuwzouzijdooreen koning (Radboud?)gered zijn uit de moordlustige handen van de Hunnen, die juist bezig waren ongeveer elfduizend ‘Maagden’ te vermoorden. Etc.

11.

Documentnummer: 199909   Over duitjes, oordjes en penningen Jaarboeken -- Jaarboek 1999           (1500-2000)    [Baar, T.C. (Tom) van] Aanvankelijk bestonden er vanaf ongeveer de 13e eeuw vrijwel alleen gouden en zilveren munten. Bekend uit die periode zijn de Engelse nobels, Duitse goudguldens en Franse ecu’s. Na verloop van tijd nam de handel in omvang toen kwam er veel meer behoefte aan kleingeld. Eerst werd dit opgelost door bepaalde munten in stukken te hakken(‘halven en kwarten’). Later werden er kleinere denominaties geslagen. Nog steeds voornamelijk in edelmetaal. De zilveren groot was op dat moment de meest gangbare munt. Etc.

12.

Documentnummer: 200003   Twee eeuwen familieleven Jaarboeken -- Jaarboek 2000           (1814-2000)    [Admiraal-Koemeester, J. (Joke)] Interview met mevrouw Annie Neefjes-Stuyt. Geboren 5 oktober 1927 te Nibbixwoud. Thans wonende aan de Dorpsstraat 32 te Nibbixwoud. Gehuwd met Jac. Neefjes geboren 16 mei 1930 te Obdam overleden 11 april 1981 te Nibbixwoud.

13.

Documentnummer: 200011   De Firma Appelman en de Brusselse kantdoos Jaarboeken -- Jaarboek 2000           (1826-1896)    [Appelman, G.] Met vertrouwen dat de nu volgende mededelingen u mogen interesseren waag ik het het een en ander uit mijn geheugen op te diepen en zo goed mogelijk aan u door te geven. Ik ben tot het schrijven van dit artikel gekomen omdat ik het interessant en meer nog belangrijk vond om dit als een familie aandenken op schrift te stellen. Ik had het nu nog goed in mijn geheugen en dat kan op den duur ook minder worden.

14.

Documentnummer: 200014   De Kromme Leek Jaarboeken -- Jaarboek 2000           (1000-1999)    [Schneider, P. (Piet)] Een veenriviertje door de binnenlanden van West-Friesland werd in het afgelopen millennium beroofd van bijna alles wat een waterloop tot rivier maakt. Tijdens de oprichtingsvergadering van de historische stichting in de gemeente Wognum werd gekozen voor de naam 'De Cromme Leeck'). Dit was de naam van een oud veenriviertje dat stroomde door een deel van het gebied dat we nu West-Friesland noemen. Het bestuur ziet deze naamgeving symbolisch als de verbindende schakel die ook het riviertje vormde tussen de dorpen Nibbixwoud Wognum en Zwaagdijk. Deze dorpen vormen nu de huidige gemeente Wognum.

15.

Documentnummer: 200116   Stamreeks van een Wognumse familie Blauw Jaarboeken -- Jaarboek 2017           (1700-2000)    [Smit, A.A.G. (Adrie)] Cornelis Blauw (Kees). Beroep veehouder. Geboren op 9-7-1894 te Wognum. Overleden op 5-9-1960 te Hoorn (St. Jans Gasthuis), bediend op 18-7-1960. Begraven op 9-9-1960 te Wognum, R.K. kerkhof. Burgerlijk gehuwd op 23-4-1925 te Hoogwoud. Kerkelijk (RK) gehuwd op 30-4-1925 te De Weere (getuigen Joannes van Diepen en Petrus Blauw)met Alida Angelina van Diepen (Alie),geboren op 6-11-1902 te Hoogwoud (De Weere). Overleden op 7-3-1992 te Wognum (Westeinderweg 25). Begraven op 11-3-1992 te Wognum, R.K. kerkhof. Dochter van Dirk van Diepen, beroep veehouder(Tropweere),en Maartje Neefjes. Aantal kinderen 6. ...etc

16.

Documentnummer: 200403   Molen Kruie - de molen op de Schoputsplaats Jaarboeken -- Jaarboek 2004           (1890-1960)    [Houter, F.] As de mölen male most en hoi sting niet goed op de wind den zoi Jaap zo teugen Maartje: „Haal de buurjoös maar, m'n kind, want allien kin ik 't niet flikke 't gaat zo ellendig zweer en hoi moet 'n kwartslag draaie staat ie deer, den maalt ie weer!" Maartje gong de buurjoös hale en die kwamme opperdan. Jaap zoi: „Joös, 't moet weer beure, pakke jollie efkes an? "Touwe los en den an 't kruiendraaie, zwoege, wat 'n baan! Maar hoi kwam toch in beweging en gong uit z'n stand vandaan. Op slot stond ie met z'n wuke op de wind, krek as 'n vorst. Jaap zoi: „Nag maar wel bedankt, `oor. Maar hewwe jullie nou gien dorst?" En den krege we 'n glaasie.„ 't Was goed voor de slechte maag", zoide Jaap, „of voor de koudte." Nou, wai buurjoös holpe graag etc

17.

Documentnummer: 200404   De Firma Kuip Jaarboeken -- Jaarboek 2004           (1799-2004)    [Broekhuizen-Slot, I. (Ina) & Sloëtjes, H. (Henk)] Op 1 januari 1999 stopte de Fa. Kuip met het garage-bedrijf aan de Oosteinderweg in Wognum. Hiermee kwam een einde aan de tweehonderdjarige geschiedenis van deze onderneming. Begonnen als wagenmakerij groeide de Fa. Kuip voor de Tweede Wereldoorlog uit tot een vermaard carrosseriebedrijf dat bussen en vrachtwagens bouwde, een buslijn exploiteerde, auto's repareerde en verhuurde en een rijwielhandeldreef. Daarnaast werden enige tijd café De Eendracht (tegenover Oude Hoornseweg) en café De Hervatting (nu cafié Stam) uitgebaat. In een poging iets van de rijke bedríjfsgeschiedenis vast te leggen, volgen hieronder een korte genealogie van de familie alsmede de weergave van drie interviews met mensen die bij de Fa. Kuip betrokken waren: mevr. V. M. Kuip-Komen uit Haarlem en mevrouw C. Bijman-Kuip en de heer C. Kuip, beiden uit Wognum.....etc

18.

Documentnummer: 200406   De rusteloze Van Woggelums Jaarboeken -- Jaarboek 2004           (1580-2004)    [Woggelum, J. van (Jan)] Het hoe en waarom. Reeds op jonge leeftijd was ik geïnteresseerd in de herkomst van mijn familienaam. Deze belangstelling ontstond doordat een leraar in de 5e klas zo boeiend kon vertellen over mijn geboortestad Delft en over de manier van regeren van keizer Napoleon. Met name over de wet van 1812, die iedere burger noodzaakte een eigen familienaam te hebben. Heel veel mensen baseerden hun familienaam toen op hun beroep of op de naam van de plaats waar ze geboren waren. Toch waren er mensen die al een familienaam hadden. Dit was ook met mijn familie het geval. Wij heetten Van Woggelum. Het doel van mijn onderzoek was nu te onderzoeken of deze familienaam gebaseerd was op de naam van de plaats Wognum. Op een dag las ik een streekroman, waarin het leven van alledag in West-Friesland werd belicht. Er werd verhaald over de haringvisserijen de strijd tegen het water van de Zuiderzee. Er kwamen namen in voor als Hoogwoud, Wadway en Woggelum. Deze laatste naam wekte natuurlijk direct mijn interesse. Even vroeg ik me af of de naam Woggelum misschien fictief zou zijn, maar een blik in de atlas overtuigde me dat het hier het huidige Wognum betrof. Nu deed in mijn familie het verhaal de ronde dat een van mijn voorouders, waarschijnlijk in de Napoleontische tijd, vanuit Noord-Holland als hoefsmid met de soldaten was meegegaan en uiteindelijk in Delft was komen wonen. Hier is tijdens mijnonderzoek echter niets van gebleken. Door omstandigheden kreeg ik meer vrije tijd, die ik benutte door wekelijks antiekwinkels in mijn huidige woonplaats Den Haag te bezoeken, om daar te vragen naar oude landkaarten waar het dorp Wognum op zou staan als Woggelum. Ik vond diverse varianten waarvan Woggenum de meest voorkomende was.etc

19.

Documentnummer: 200409   Ben Mol Jaarboeken -- Jaarboek 2004           (1860-1990)    [Schouwe-Schouten, T. (Trudy)] In het jaarboek van de Historische Stichting De Cromme Leeck van 2003 werd de oprichting en opheffing beschreven van de speeltuin op de plaats waar J.C. Everland zich nu bevindt. Ben Mol was de langste tijd de toezichthouder van die speeltuin. Voor de jeugd en ouders van toen was Ben Mol een begrip in Wognum. Wie was die man? Ben werd een eeuw geleden opl4 september 1904 in Wognum geboren. Zijn vader is Johannes Mol, geboren op 25 februari 1867 in Abbekerk en overleden op24 april 1914 in Wognum. Zijn moeder is Cornelia Loos, geboren op 4 februari 1864 in Wadway en overleden op 16 februari 1948 in Wognum. Zij huwden op 9 februari 1893 in Wognum. Uit dit huwelijk worden negen kinderen geboren. etc

20.

Documentnummer: 200411   Het landgoed met herenhuis op Zwaagdijk Jaarboeken -- Jaarboek 2004           (1850-1900)    [Jong, S. (Sjaak)] Anderhalve eeuw geleden stond er in Zwaagdijk een prachtig herenhuis. Achter het huis vond men een aangelegde vijver en wat moestuinen, maar voor de rest was het door een imposant bos omgeven. Met zijn witte muren en voorname uitstraling moet dit huis een lust voor het oog geweest zijn. Geen wonder dat er inde vorige eeuw dan ook vele verhalen over dit huis en zijn bewoners de ronde deden. Zelf hoorde ik voor het eerst over het vroegere bestaan hiervan op de lagere school. De hoofdonderwijzer vertelde tijdens een geschiedenisles dat hij gehoord had dat er ooit op Zwaagdijk een kasteeltje had gestaan. Het zou gestaan hebben naast de spoorlijn, op het land, toen in gebruik door Leen Bruin. Door het bos dat zich rond het kasteel uitstrekte, heette dit land in de volksmond dan ook nog altijd `Het bosstuk' . Met rode oortjes had ik het verhaal aangehoord, want een kasteel ! Daar woonden vroeger toch ridders? En dat allemaal in Zwaagdijk! Toen ik de zojuist opgedane kennis thuis onder het eten enthousiast doorvertelde, werd mijn euforie wel wat getemperd door mijn vader die zei uit overlevering te weten dat het niet om een kasteel ging, maar `slechts' om een herenhuis. Oud-Zwaagdijker Klaas Rood, wiens voorvaders al bijna 200 jaar op Zwaagdijk woonden, ....etc

21.

Documentnummer: 200412   De merklap van Antje Commandeur ui 1864 Jaarboeken -- Jaarboek 2004           (1864)    [Stam, G.J.S.N.] Wie in een museum met volkskundige collecties naar merklappen zoekt, vindt in de opstelling meestal maar een magere afspiegeling terug van wat er aan deze kleurige borduurwerken bewaard is gebleven. Dit heeft verschillende redenen. Musea bewaren bij voorkeur het meest kwetsbare textiel, dus ook de merklappen, veilig opgeborgen in de depots, waar gezorgd wordt voor ideale klimaatomstandigheden. Bovendien komen lang niet alle uit inboedels afkomstige borduurwerken in musea terecht. Door particulieren wordt er druk verzameld, en op veilingen en marktenvinden geluksvogels soms nog fraaie stukken. Ook zijn er uit erfenissen nog veel van zulke geborduurde stukken terug te vinden bij de families thuis, waar ze aan de wand of in de linnenkast herinneren aan dierbaren uit het verleden. Tot de laatste categorie behoort de merklap van mijnovergrootmoeder Antje commandeur ( 185 l -1930) uit Wognum. Het mag wel een klein wonder heten dat dit fraaie borduurwerk uit 1864 bewaard is gebleven... etc

22.

Documentnummer: 200905   De gemeentewapens van Nibbixwoud, Wadway en Wognum Jaarboeken -- Jaarboek 2009           (1400-2000)    [Groot, K. (Ko)] De gemeentewapens van Nibbixwoud en Wognum bestaan niet meer. Per 1 januari 1979 werden deze gemeenten opgeheven en werd er een nieuwe gemeente gevormd. Het gemeentewapen van de nieuwe gemeente Wognum (met elementen van de oude wapens) bestaat inmiddels ook niet meer als gevolg van de fusie naar de nieuwe gemeente Medemblik op 1 januari 2007. Hoogste tijd dus om eens stil te staan bij de oude gemeentewapens. Het gebruik van wapens van steden en dorpen ontstaat pas op uitgebreidere schaal in de 13e eeuw. Vóór die tijd was het niet ongebruikelijk dat officiële stukken van overheidsinstanties voorzien werden van lakzegels, met daarop een voorstelling van de betreffende overheidsinstantie (waaruit later ook verschillende stads- en gemeentewapens zijn ontstaan), dit om de echtheid van het betreffende stuk te waarborgen. Uit de 12e eeuw zijn verschil-lende van dit soort zegels bekend. Het gebruik van wapens, in meer algemene zin, is in de middeleeuwen ontstaan. Men had er behoefte aan om tijdens oorl ogen en veldslagen herkenbaar te zijn. Hiervoor had men verschillende mogelijkheden: a. door een duidelijke kleur kleding van de soldaten en de ridders; b. door het voeren van gekleurde banieren en wimpels (door de vaandrig/vendeldrager); c. door op het schild van de ridders een herkenbare afbeelding te plaatsen. Veelal werden hiervoor de kleuren en afbeeldingen gebruikt van de familiewapens van de adellijke personen, die ten strijde trokken

23.

Documentnummer: 201013   Een geheime bekering - Pieter Ton, gemeentesecretaris van Wognum (1887-1900) Jaarboeken -- Jaarboek 2010           (1887-1900)    [Smit, A.A.G. (Adrie)] Als archivaris van de parochie H. Hiëronymus te Wognum stuitte ik op de naam Petrus Ton, die in het geheim katholiek is geworden. Pieter Ton werd geboren op 25 april 1825. Hij was schoolmeester te Schellinkhout van 1846 tot 1887. Hij stond bekend als meester Slop. Op 5 december 1887 vestigt Pieter Ton zich in Wognum aan de Kerkebuurt 83, tegenover het gemeentehuis. Dit was een groot huis van eerder houthandelaar A.Zijp Czn. Na Pieter Ton liet Klaas Winkel, wijnhandelaar, op dezelfde plek een huis bouwen. Na zijn pensionering was hij van 1887 tot1900 gemeentesecretaris te Wognum. etc.

24.

Documentnummer: 201017   Muzikale geschiedenis van Saalhof Jaarboeken -- Jaarboek 2010           (1889-1915)    [Groot, K. (Ko)] Het fundament van een muzikale geschiedenis Van 1810 tot 1859 was als bovenmeester in Wognum werkzaam meester Jacob Kwast. Hij was tevens dirigent van het kerkkoor en voorzanger. Hij was grootgebracht in een zeer muzikale familie en ook zijn nazaten waren met dit muzikale virus besmet. Hij heeft de basis gelegd voor de muzikale vorming van de schooljeugd, zowel theoretisch als praktisch. Zijn opvolger, meester Jan van der Oord, werd geselecteerd uit veertien sollicitanten, waarbij de kwaliteiten op muzikaal gebied een belangrijkselectiecriterium waren. Het zangonderwijs op de school bleef bloeien. Ook gaf hij piano-en orgellessen en zanglessen. etc.

25.

Documentnummer: 201018   Het kaartboek van de Huiszittende Armen Jaarboeken -- Jaarboek 2010           (1600-1700)    [Kok, N. (Niel)] In de 17e eeuw was behoorlijk wat land in Nibbixwoud, Wognum en Zwaagdijk eigendom van wat we nu goede doelen zouden vinden. Deze landerijen waren in bezit van o.a. het Kerkenarmenfonds, de Huiszittende Armen en het Weeshuis, alle te Hoorn. Om een registratie te hebben van de landerijen die de instellingen in hun bezit hadden, lieten zij nauwkeurige en fraai getekende kaartboeken maken. Elk perceel werd getekend in vogelvlucht en voorzien van maatvoeringen en benamingen. ETC

26.

Documentnummer: 201104   De Kromme Leek - het onbekende westelijke deel Jaarboeken -- Jaarboek 2011           (1500-1900)    [Groot, K. (Ko)] De Zomerdijk en de Bobeldijk We hebben in deel 1 kunnen lezen dat de Kromme Leek een belangrijke veenrivier was die voor de afvoer van water moest zorgen. Tussen 1200 en 1300 neemt deze veenrivier een geweldige breedte aan, en ontstaan onder meer het Wogmeer, het Baarsdorpermeer en het Leekermeer. Steeds meer ontgonnen land werd hierdoor onbruikbaar. Het werd daarom noodzakelijk om de invloed van deze grensrivier in te dammen. De graaf legde daarom de verplichting op om binnendijken aan te leggen. In een privilege van 2 februari 1364 werd aan Drechterland de verplichting opgelegd om een kade aan te leggen van de Rijsdam (het Keern) tot de Spierdijk. Het gaat hier om de Bobeldijk aan de zuidzijde van de Kromme Leek. etc

27.

Documentnummer: 201105   Een kapitale Zwaagdijkse boerderij Jaarboeken -- Jaarboek 2011           (1600-1800)    [Jong, S. (Sjaak)] Eeuwenlang moest deze boerderij van alle huizen op Zwaagdijk de meeste onroerendgoedbelasting betalen. En ook in het dorp Zwaag, onder welks banne deze boerderij in vroeger eeuwen viel, stonden geen boerderijen die meer belasting betaalden. Om u een indruk te geven in welke verhouding we deze boerderij moeten zien tot andere huizen en boerderijen, volgt hier een verpondings(belasting)lijst van Zwaag uit 1632. Genoemd worden van west naar oost alle achttien huiseigenaren ten zuiden van de Zwaagdijk én het bedrag dat ze over hun huis moesten betalen in stuivers en penningen. etc..

28.

Documentnummer: 201108   Het verenigingsleven in de Gemeente Wognum Jaarboeken -- Jaarboek 2011           (1800-1900)    [Groot, K. (Ko)] Echte verenigingen met een eigen bestuur, donateurs en leden komen pas in de 19e eeuw tot ontwikkeling. De oudste culturele vereniging in de gemeente Wognum was ‘Het Nut’. De volledige naam luidde: Maatschappij tot nut van het algemeen, en de vereniging werd opgericht in 1820. Het Nut steunde vooral op de dorpsnotabelen en de boeren, en verenigde vooral het protestantse deel der bevolking. In 1954 werd door professor dr. H.D. de Vries Reilingh van de Universiteit van Amsterdam het initiatief genomen voor een grootschalig cultuursociologisch onderzoek in de provincie Noord-Holland. Het onderzoek werd verricht in een groot aantal gemeenten door bijna afgestudeerde studenten van de sociografische afdeling van de universiteit. Ook de gemeente Wognum werd betrokken bij dit onderzoek. Het onderzoek en de rapportage werden uitgevoerd door de heer W.F.G. Wiese, de latere leraar en wethouder van Hoorn. Aan dit onderzoek zijn de onderstaande gegevens ontleend. Avonden en zangavonden. Rechts zaten de vrouwen, links de mannen. In 1829 werd vanuit het Nut de Nutsbibliotheek opgericht, gevolgd door de Nuts-spaarbank in 1848 met een daaraan verbonden jeugdspaarbank. Onder de vlag van Het Nut ontstond in 1935 de Nutsgymnastiekvereniging etc etc

29.

Documentnummer: 201109   Liggers der wegen in de gemeente Nibbixwoud Jaarboeken -- Jaarboek 2011           (1890-1910)    [Kok, N. (Niel)] In het Westfries Archief in Hoorn bevinden zich de ‘Liggers der Wegen van de voormalige gemeente Nibbixwoud’, waaronder ook Hauwert viel. De liggers zijn behoorlijk aangetast door vocht en schimmels maar ze geven nog een goed beeld van hoe de wegen, sloten en kavels er ruim 110 jaar geleden uitzagen. Deze kaarten vermelden de lengte en breedte van de wegen, beplantingen in de bermen, belendingen en de namen van eigenaars en onderhoudsplichtigen. De ‘Liggers der Wegen in de Gemeente Nibbixwoud’ zijn in 1897 getekend door P. J. Balk uit Weesp. Meerdere gemeenten lieten in die tijd hun wegen optekenen, zoals Sijbekarspel, Midwoud en Westwoud.

30.

Documentnummer: 201110   De Kaas coldcase van Nibbixwoud Jaarboeken -- Jaarboek 2011           (1861)    [Baar, T.C. (Tom) van] Een onopgeloste diefstal te Nibbixwoud uit 1861. Gevonden in het archief van de arrondissements-rechtbank te Hoorn. De zaak is afgelegd als zijnde ‘onopgelost’. Boer Klaas Pieters Commandeur en zijn vrouw Aafje Kieftenburg verhuizen in december 1860 van Wognum naar een boerderij in Nibbixwoud. In de nacht van 9 op 10 december 1861 worden een aantal kazen van Klaas Pieters Commandeur ontvreemd. Klaas Pieters Commandeur is geboren op 17 maart 1827 in Wognum en overleden op 23 mei 1880 in Nibbixwoud. Hij huwde op 22 april 1852 in Wognum met Aafje Kieftenburg, geboren op 10 augustus 1829 in Westwoud en overleden op 25 augustus 1906 in Nibbixwoud. Aafje trouwde voor een tweede maal met D. Ruiter. Proces-verbaal opgemaakt door rijksveldwachter L. van Breemen Aan den Hoogedelgestrengen Heer den Heer Officier van Justitie in het arrondissement Hoorn. Bij deze neem ik de vrijheid U HoogEdel Gestrengen dit Proces verbaal toe te zenden, aangezien het mij bekend is dat Klaas Commandeur Pzn. den Heer Burgemeester van de genoemde Gemeente van het voorgevallen kennis heeft gegeven. De Rijksveldwachter te Nibbixwoud L. van Breemen etc

Uitgebreid zoeken

Laatste wijziging binnen getoonde publicaties: 22 mei 2022